Uitgerust met een collectebus, identificatieplaatje waarop ook een qr-code stond en vol goede moed, gingen we op pad.
Ja, er bleven deuren dicht en mensen deden niet mee. Maar hoe geweldig was het om bij een man aan te bellen die, nadat we aangaven waarvoor we kwamen, direct zijn kaartpotje leeg gooide in onze bus. “Ja François, vandaar al die stuivers, oude centen en klein buitenlands muntgeld.” Of de Bosnische man die nauwelijks begrijpt waarvoor wij collecteren, maar wel geeft. Als ik vervolgens met zwaaiende (halve) armen en benen de betekenis van gehandicapt en tennis duidelijker wil maken, vraagt ie, in het Engels, maar meelevend: want more????

Leuk dat Hanneke bekend maakte vanmiddag wat er is opgehaald en dat het toch een leuk bedrag is geworden, namelijk €480,50 waarvan de helft naar de vereniging gaat.
Trots op de rollers!

Grt Loes